Tevhid Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

(Birliğe Uyanış)

Sus ey dil,
Bu söz sana ait değil.
Her harf bir perde,
Ve ben, perdeyi aralayan bakışım şimdi.

Çoklukla kuruldum,
Adımı yankı yankı çoğalttım.
Nice suret gezdim
Nice aynada kendimi unuttum.

Ta ki bir nefes
Bütün gürültüyü susturana dek:
“Hiçliktir kapı” dedi
Ve içimde yankılandı bir isim: Hu.

Yoklukta buldum seni,
Varlığımın silindiği yerde—
Ne ben kaldım,
Ne sen;
Sadece sonsuz bir biz.

Ne yıldız aradım gecede
Ne güneşi bekledim sabah,
Işık içimdendi,
Çünkü karanlık da O,
Aydınlık da.

Kalbim,
Bir seccade gibi serili şimdi,
Ve her atışında
Birlik zikrediyor.

Ey bir olan,
Beni çokluktan kurtar,
Birliğe çağır
Ve kendi ismimle
Senin varlığında yok eyle.