Ah YÂR,
Ben aşkı,
önce Yusuf’un gözlerinde gördüm
masumiyetin suskun yüzüydü.
Sonra Züleyha’nın içe akan yakarışında buldum kendimi.
Bir kuyuya düştüm,
ama beni atan eller değil,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta