120.
Çıldırmış sıcak yüzünden erimek üzere olan bir asfalta yapışıp kalan sakız eriyiği gibi hissedersin bazen kendini. Babasının sünnet düğününe katılmak zorunda kalan ergen çaresizliğiyle boş boş bakarsın sağa sola. İmkanlar etrafında fır döner aslında ama sen kıçını bile kaldırmaya üşenirsin. Böyle anlarda zaman geçmez, anlar ve anlar vardır ve anların arasında anlamsız boşluklar.. Anlatmak istersin, kimseler anlamaz..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Anlatmak istersin, kimseler anlamaz..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta