Ben,Kaderimin kollarına terkedilmiş,
Ben,yalnızlık çamuruyla yoğrulmuş,
Sevgisiz bir dünyanın çocuğuyum.
Umutlarım,kırık dallarda asılı kalmış
Uykusuz gecelerin puslu sabahları gibi
Neden yeşerirken solar ümitler? ...
Hayatım; kırılmaz diyerek tutunduğum dal,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
