Zarf içine göz yaşlarımla sarılı kalbimi bırakıp şuan nerde olduğunu bilmediğim adresine yolluyorum
Ecza dolabında bizden kalan geçmişimizle uykusuz sensiz gecelerimle bir başıma kalakaldım
Yabani otlar içine haps olan bedenim kemiriliyor kemirgen ler tarafından korkma bende korkmuyorum çünkü senin içinde olduğun hayati organım sana mirasım
Naaş ımı götürmedenmi usulca sonsuza akıcaksın ey nil nehri lav olup setler çekeceğim önüne bensiz gidersen
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta