Var mı hiç terketmeyen sevdiğini?
Aşk, tutku, şehvet...
Var mı bunlardan hiç bitmeyeni?
Yok oldu tüm sonsuz aşklar
Mahvoldu güzel kokulu baharlar
En güvenenler ihanet etti,
En merhametliler zulm,
En sabırlılar pes,
En güzel sözlüler hakaret etti.
Herkes terk etti.
Kimi ağlamaklı bir kucaklamayla
Kimi buruşmuş bir mektupla
Kimi çalıp çırparak terk etti.
Herkes ağladı
Kimi terkedildiğine
Kimi yeterince sevemediğine
Kimi zorunda olduğuna terk etmeye
Bazıları kilometrelerce uzağa gitti terk etmek için
Bazısı yanıbaşımızda otururken yaptı bunu
Ve sonunda...
Hep seninleyim diyenler de bırakıp gitti
Herkes terk etti sevdiğini
Kayıt Tarihi : 12.12.2019 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın terketmeye zorladığı gerçeği yüzüme yüzüme vurmaya başladığı sıralar bu şiiri kaleme aldım.
TÜM YORUMLAR (1)