1972--Osmaniye -Finike
çamların yeşilimsi fiğürleri
yıllarca altlarında atık yaprakları
kamp ateşimizin yakıtı
barbekü kebaplarla dumanlı
güney-batı ovası ufkumuzda
hercai bulutlarla,dağ kütlesi rıhtım
ilerde engin tepe silsilesi haricinde
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
doğa ve güzellikler anlatılırken Yunus misali Tasavvuf kendini göstermiş bu güzel şiirde.
paylaştığınız için teşekkürler Üstat.
güzel yurdumun Adıyaman İlinden selam ve saygılar yolluyorum.
Bu şiiri okumak, ikinci kez okumama rağmen, daha bir içime sindirdiğimden olacak huzur doldurdu içime. Öyle lafta değil derin bir sevgi, dürüst bir inanç; samimi bir iman var. Yani şair, taşa toprağa bütünüyle doğaya, bize bahşettiği güzelikler için yaratıcısına sanki borç öder gibi şükranlarını bildirir gibi. Sizin anlatımınızla hayran olduğum doğaya, yeniden, yeniden aşık oluyorum.
Şiirleriniz adeta birer belgesel...Bodrum ve civarında kar olmasa da kuvvetli bir kış hüküm sürmese de bu şiirler bizi bulunduğumuz mekanlardan alıp dağlara ovalara tepelerdeki türbelere götürüyor...Yaz mevsiminin cömert ortamını yaşatıyor teşekkürler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta