-Bir Düşülkenin Yurt Edinme Öyküsü-
l.
Ben tek başımaydım. Çocukluğumun kıyısında yüzdürüyordum
taşlarımı. Sonra onlar geldiler: Düşlerine boyun eğen dik kafalılar!
Çok şey var ki, geride kaldı
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Devamını Oku
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
tohumun çıtlayan ürpertisini,yorgun toprağın aceleci su içişini bir ikindi vakti öğrenebilir Tepe'nin çocukları....
ve diğer güzellikleri hep ikindi vakti daha iyi öğrenirler ama bazıları susmazlar sanırım..böylesine
güzel şiirlere dökerler...
kutlarım.gerçekten çok güzel anlatmışsınız.
Yalnızlığın gökadasında açar düşülkenin göğem çiçekleri..
Ifadeler harika.. Bastan sona sürükleyen, okuyani icine ceken bir eser.. Tebrikler sayin Erginbay, sevgilerimle..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta