Teninin Gölgesi Şiiri - Kasım Kobakçı

Teninin gölgesinde gezinsem usulca,
Minik bir kedi yavrusu misali.
Tüylerim kalksa, ince ince,
Seyretsem, derin derin,
Hilal kaşlı güzeli,
Gözlerim yorulana dek.
Sallasam, sevim sevim,
Kızıl benekli kuyruğumu.
Küçük dilimi çıkarsam,
Kalbinin köşelerini okşasam.
Uslu ellerimle nazikçe,
Çizsem bedenini, parça parça,
Ruhunun direklerini hissetsem.
Dolaşsam, yaramaz ve coşkunca,
Eteklerinde kıvrım kıvrım.
Girsem içine, avcı kuş gibi,
Karışsam ruhuna nazikçe,
En yüce noktana ulaşsam,
Fatih gibi dikilsem.
Zevkten mest olmuş iki can,
Haykırsak durmadan, çekinmeden,
Otuz kere iki.