Tenin Kadar Gerçek

Seni düşündüğümde bir şey hissetmedim.
Ama seni hatırladığımda tenim titredi.
Çünkü sen bir düşünce değil bir dokunuşsun.
Zihnim seni unuturken vücudum hâlâ adını
çırılçıplak taşıyor.
Biz kelimelerle değil, omuz başında duran
sessiz bir nefesle tanıştık.
Parmakların sırtıma değil zamanıma değdi.
Ve o an anladım: Sen bir anı değilsin, bir izsin.
Ve izler, hatıralardan daha uzun yaşar.
Seninle uyumadım ben, sana gömüldüm.
Ve uyandığımda bedenim hâlâ senin sıcaklığındaydı ama sen yoktun.
Ve artık biliyorum: Yokluğunun da
bir vücut ısısı var.
Sevgilim, sana inanıyorum.
Çünkü ne zaman gözlerine baksam
bir hayal değil, bir damar atışı gördüm.
Senin aşkın, bir dua değil; Bir ter damlasıydı boynumun boşluğuna düşen.
Sen gittin ama ben hâlâ seni taşıyorum,
omuriliğimde, avuç içlerimde,
boğazımda yutkunamadığım kelimelerde.
Sana veda etmedim çünkü ten asla veda etmez.
Aşk