Temmuz Bergüzarı Şiiri - Arife Özden

çiy taneleri süslemiş gül yapraklarını
derin sessizlik yeryüzünde
kağıda sığmayan şiirler topluyorum geceden
bir yüz görümlüğü hakkım olsun gündüzüne

bilinmezlik mevsimi mahbeslerinde
yaşama tutunmaya çalışmak
ruhum bu yaralanmışlıkta nefessiz
bir külfet omuzlarımda, yaşamak

sus perdesi ardında buruk bakış
saç diplerimdeki müzmin ağrıda
çevirip yüzümü dün aynasından
gücenip zamanın lafügüzâflarına
kelamsızlığın nârıyla gün biterken
hasretin ayak sesleri yüreğimin başucunda

sarılmak,
kaç acıyı söküp alır göğüs kafesinden
kavuşmak dilenirken
vaktin sağır merhametinden

hadi gönder ulaklarını
aklı bir karış havaya asan hissiyatın esirine
ümitli haberler fısıldasınlar
şu örselenmiş ruhu
temmuzun bergüzârı ile soluklandırsınlar