Temmuz Şiiri - Müyesser Doğan

Senin cehenneminde bile ateşten çiçekler topladım ben
Özlemini soludum zerre zerre
Sabırdam yokuşlar sarp dağlar
Sana inancını yitirmiş insanlar
Bir kahraman gibi karşılarında durdum ben
Bir deli hayalperest
Bir dingin okyanus
Bir armağan gibi tanrıdan
Sana gelmişti mavi gözlerim .
Yalanların birikti
Bı gözlerin kaldı doğrulari söyleyen.
Bir İstanbul gibi bakan gözlerin
Oysa
No çok istedik fırtınalı denizlerimiz de liman olmayı
Anladım
Neyi düşlerden yarım kalır
Neyi beklersen hayattan hep eksik kalır
Bir elveda tamamlar şimdi bizi elveda