(yine konuşmaktasınız - sesleriniz yüksek
duvarlar gibi - dağlar gibi / konuştukça tek tek)
-Lütfen çekin ayaklarınızı sayfanın üstünden! 
(ben)   konuştum: Çıkın.
Eli ellerden düşen
(ben)   konuştum: Çıkın.
Her parmağını bir felaket emen
(ben)   konuşurum! 
-sayfalara dokunmayın! Kesik parmaklarınızla.
-temiz sayfalar bunlar, çocuk kalbi
(ölüm kağıdı gibi ağır hem, kendi zamanına yazgılı)
son sözlerim için sakladım hep bunları
-çekin ayaklarınızı sayfaların üstünden! 
-alın! 
suratıma basın ayaklarınızı.
(NarAşk Şiir Kitabı, Yeni Hayat Yayınları / 2005)
Mesut HastürkKayıt Tarihi : 7.1.2007 21:17:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!