*Telefon Şiiri - Güçlü Sönmez

Rüya mıydı dün gece gördüğüm
Yoksa sen miydin
Telefonda saatlerce konuştuğum
O tatlı sesini duyduğum

Yalnız değildim
Bunca yolu giderken
Sevdiklerim beni
Birer birer terk ederken
Zaman zaman
Durdum duraklarda
İşte o zaman
Düştüm yeni tuzaklara

Dostum oldu artık
Bu uzun yalnızlık
Geriye dönüp bakmak
Çok gereksiz ne yazık
Her yeni gün
Yeni bir umut dağıtırken
Ağlamak çok saçma
Sana elimi uzatmışken

Şimdi çok uzaklarda
Güzel bir ses yakınımda
O gece gördüğümde
Teslim olup girmiştim girdabına

Rüya mıydı dün gece gördüğüm
Yoksa sen miydin
Telefonda saatlerce konuştuğum
O tatlı sesini duyduğum

(Pittsburgh, Şubat 1998)