Tekerrür Şiiri - Sefer İnce

Görmemiş, duymamıştır ötekiler.
Sümsülük ağacının gölgesinde,
Çiğ kokulu yaprakların üstünde
Yatmış ve rahat etmiştir.

Tersine dönmeyen yerinde durmayan zaman.
Peydahlamıştır cahil bir oğlan.
Ceviz dallarında kaydırak kaymıştır.
Sevgiye yalan katmamıştır ötekiler gibi.
Ötekiler alaca bulaca,
Karışık kuruşuk.
Geri dönesice yerinde durasıca zaman.
Cahil oğlan oldu mu bir civan.
Ömründe hak yememiştir.
Baharın toprak gevşekliğiyle aşık olmuş,
Onsuzluğu ölüme denk görmüştür.

O’nu Kanlı Derede tanımıştır Hasso dayı.
Kanlı dere pusu erbabı.
Ordu kessen duymaz ahali.
Ahali mecbur gitmeli şehere.
Peynir, çökelek ya da,
Odun satmalı bir sırtlık da olsa.
Sabun almalı mis gibin kokan.
Kanlı derede pusulanmıştır kervan...
Ah... geri dönesice, orda durasıca zaman,
Hasso ile eşkıya arasında itilaflı bir demir
saban.
Çağırtı...bağırtı kan revan..
Kuşlar kaçışa dursun,
Ömründe görmemiştir böyle kahpeliği
Cahil oğlan
Yılandan.....çıyandan.

KİM gerilenir bu kahpe eşkıyadan?
Hasso’nun ömrü pişmiştir ağaç sabandan.
Tutup koyvermemiştir demiri,
Yamişse de palayı eşkıyadan.

AH...Donup kalasıca zaman.
Havada fırtına, ortalık toz duman.
Yüreğimin buzu cahil oğlan.
Uzatmıştır iki onluk eşkıyayı Kanlı dereye.
Kanlı derede sessizlik, ufukta kuşlar...
Yıl belli değil ama o gün bugündür,
Eşkıya başka yöntem ve mekan tutmuştur.
............
Ey... kurtlu karları yıllanan yüce dağlar.
Zaman cahil oğlanlarla geçti,
En güzel nakışları işleyerek ince kuytularda
Dün bitmemiştir bu günlerde
Domuzluk eski domuzluk.
Alınları ter görmeyenlerin namlularından
kan damlar.
Pazarlarda aşklarını satarlar,
Cinsiyetsiz banknotlar sebebine.
Hasso dayının sabanını sermaye yapanlar,
Homurdanan makinelerin her dişlisinde,
Bir insanla karın doyurup,
Ellerindeki kamışlarla telden
kafesler örmektedirler.
Kafeslerde ayı durmasa da
İnsan nicesine yandığım günler.
Bir saf oğlan düşerse diyelim buralara,
Esaret nedir?
Köşe nedir?
Akıllı kimdir?
En iyi insan... soyan mı?
.....
Kendi benliğinin doygunluğunu,
Suni tohumlanmış bir itin azgınlığına
Kaptırmış,
Katranlaşmış metal gözlülerin azlığından,
Şüpheye düşmüştür saf oğlan.
....
diyelim sakanın kanatları arasında uyuyan,
ve yine diyelim ki
sevdiğinin uğruna adam vuran,
tekmil dağlardan kükrek,
cümle aşıklardan vurgun,
uzanırken kıvrım kıvrım derelerce
sevdiğine,
Nemrut’tan ovaları seyrederken,
El aman yiğit...
Ciğerim buzu yiğit.
Sen herkes olma.
Kayboladurma güncelerde
Dönek asla....