Saat beş.
Yaşayanlar için hayat daha başlamadı.
Bizse on iki de başladık ölmeye.
Derin aldığımız, sonlandıramadığımız nefesi söndürmeye.
Uzanan büyük yüzüklü, uzun tırnaklı bir el vardı
Tutamadığımız.
Tek tip insanlar tanıdık.
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta