Tek Kutuplu Kara Gün Şiiri - Mehmed Sarı

Ölüm müdür
zulüm müdür
kara yasta boy atan,
Bekler eşiğimizde bir kara kuzgun,
Döner tepemizde, düşlerimizi gagalayan...

Yaşam mıdır
kavga mıdır
yoksa talan mı,
Ayırdı- anlamı bulandı günün,
Ne deniz mavidir, ne güneş sarı
Seçimi zorlaştı sahtenin aslından
Beyinleri kararır körpe kafaların
tek kutuplu dunyanın karatahtasından...

Bir yer var
bilincimizin dört yanında kanayan,
Bir yara
çok derin ve kaba
sancılar salan toplumların yaşamına
çapulcu saltanat kahkahalarından...

Ve zamane haramileri
aydınlıkları akından,
açlığımızı karnımızdan bıçaklayan.
Başkanlık saraylarında ülkelerin
Toplumlarin yonetim organlarında
Ve su başlarında
her noktasında coğrafyamızın,
harem ağalarının
kuyruk altlarında palazlanan...

Kara bir gecedir
çekilir gözlerine gelen günlerimizin
kutsal söylenceleri geçmiş çağların,
Gökte kargalar
yollarda tanklar
ve ekmek zincirinde sürünür kalabalıkları
küflü düzen kapılarında yüz yılların...

Kitapların böğründe hançer yaraları
Pir Sultan'ın boynunda kördüğüm urgan
Ateş kuyularında Hadramut kadınları
Gider gelir kör bir ustura
Nesimi'nin etiyle derisi arasından...

Haç ve çarşaf zılgıtları
kara bir leke sabahın aklığında,
Ve koçero dağların kadim halkları
kurşuna verilir dilinden dolayı
köhnemiş sarayın şark odalarında...

Kuduz kurtlar saldırısında soframız
Çekirge istilaları
yağlı çöllerde
ve salyalı sırtlan iştahları
atlantik asamplesi
atlantik ötesi
ve bilmem neyinin nesi
kara beyinli kıyamet devlerinden...

Kan damlıyor gönlümüze
kaybedişlerimizin yüreğinden,
Kan ağlıyor dünya,
............kan ağlıyor anamız
Kara duman tütüyor gözlerimizden..!