gece karanlık şavkı üstünde ayın
bir başka kuytuda kalmış ışığı
gök mavi yer karanlık
soytarı kapmış en büyük payı
devir puşt devri
mevsim zemheri
çatlar toprağa düşen tohum
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta