Tenha caddelerin çıkmaz sokaklarında
Bacası tütmeyen güneş görmeyen evlerin
En kuytu en ücra köşelerinde
Cebimde kırgınlıklarım
Benliğimde simsiyah boşluklarım
Ve tek arkadaşım ben...
Ama bırakmıyor paçamızı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
