Tenin Tefekkürü
Şehvet, bir cezbeye dönüşür
eğer içinde saygı ve edep taşıyorsa.
Bir öpücük,
yalnızca dudaktan değil,
kalpten verildiğinde
aşkın ibadetine dönüşür.
Zerafet,
bir göğsü avuçlamakta değil,
bir nefesi paylaşmakta başlar.
Ruhsuz bir ten,
yalnızca gürültüdür.
Ama ruhla temas eden ten,
bir sema gibidir:
Dönüşte eriyen benlikler…
Kayıt Tarihi : 23.7.2025 23:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!