Bazı şeyleri kişisel olarak değerlendirmez insan; hele ki, konu ince bir hastalık gibi yayılmış, dağılmış ve bir yer edinmişse kendine...
Artık sittin sene uğraşır durursun yerinde. Peki nasıl çıkmak gerekir işin içinden?
Fikrimce; merakını cezbederek...
Çünkü aksini zaten yaptın; ya nefret ettin, ya da kaçtın...
Kalıp onunla hiç barışmadın.
Her zaman yalnız ve bencil bir çocuk olarak mı kalacaksın?
Ya da sızlanıp küsecek misin dünyana?
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.



