Öfke patlar ellerimde yanardağdan bı öte
Savrulur sabır taşım
Sunak yarılır kalbim düşer içine
Kor alevler yanar külleri tüm şehri kuşatır
Çöker dumanlarım yas renginde
Yolu bitti ve gitti
Gidenlerin ardından kuruldu sofralar
Ne helvanın ne lokmanın tabağı kalmadı
Velhasıl kapandı gönüllerde gidince
Gidenle gidilmiyor azizim
Zambak seslendi laleye
Lale kızardı,
Kapandı yüzüne.
Pespembe oldu yanakları
Koştu bahçesine
Boyandı beyaza
-
Haydar Güner
-
Mustafa Bay
Tüm YorumlarTaylan Uzar’ın şiirlerinde bir hukuki duruş aramıyorsanız, ama bir vicdan, bir sorgu, bir iç ses arıyorsanız—işte orada durabilirsiniz.
“Kardelenin bahar rüyası”nda rüyaların kandırmacası, baharların çoktan gitmiş olması, sanki umutla gerçeğin savaşını aynı satırda yaşatıyor. Gerçekliği kırıp ...
"Bir Ömür..."
Şiirlerinizi lütfen, Taylan Bey... açık tutun ki okuyalım hiç değilse...