Tavşan Şiiri - Meryem Şahin

Tavşan.. küçük…şirin…beyaz
Parlak tüyleri yumuşacık
Çalıların gölgesine sığındı… tavşancık
Kırmızı gözleri ürkek
Kalbi yerinden çıkacak gibi çarptı
Havada tehlikeyi sezince
Daha bir sokuldu çalının gövdesine
Acımazdı avcılar
Bir, iki, üç… belki beş kişiler
Kabaran iştahları
Ve sonra… guruldayan karınları
Bakışlar şimşek şimşek
Tavşancık pıt…pıt…pıt
Bayılıp düşüverecek
Ah bir kurtulsa, biliyor ya yolunu
Düşmeseydi avcının engeline
Nasıl kurtulup kaçsın
Kafdağının ardında
Zümrüd-ü anka’ya ulaşsın
Avcılar yaklaşır, gün uzaklaşır
Yıldızlar umutlarına dolar
Avcılar daha… daha yaklaşır
Sokuldukça çalılar
Dikenleri sıklaşır
Bir…iki…üç…belki beş
Sayıları önemsiz hepsi niyette eş
Ya, avlar avcılar tavşanı
Yahut tavşanda kalır güreş.