Gün batımı usulca öperken saçlarını,
Sanki kızıl bir tüle bürünür İstanbul'um.
Gurubun nazlı eli okşar yamaçlarını,
Taşın, toprağın altın görünür, İstanbul'um.
Kim bilir kaç sevdalı destan yazmış adına,
Eşiğine yüz süren erermiş muradına.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
