İnanmazsan tanrılar
İnanırsan insanlar ölür
Yaratanı dinsiz seversen
Seni uğruna öldüren din ölür
Geride kalması gerekiyor
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Öyle de bozuldu ki ortam, ortalık..
Sahtekarlık almış başını yürümüş,
Nefsine esir olmuş "kibir", Mal, mülk, şatafat derdine düşmüş insanlık...
Çabasız kazanç!
Harama uzanmış el!
Hadi "dinden", Tanrıdan söz et!
"İmanın gücüyle" ayakta kalanlara ne mutlu....
Hani "kurunun yanında yaş olmasak..." O bile yeter....
Ne desem ki Önder Bey, Kardeşim..
Kendi putunu kendi yaratıyor işte yobazlık!
Tebrikler şiire...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta