Taş Yollar Şiiri - Seyrani Göl

Adımlarım, eski bir şehrin dar sokaklarında yankılanıyor.
Duvarlardan dökülen sıvalar,
geçmişin sessiz tanıkları gibi
beni izliyor.

Kaldırım taşlarının arasına
yağmur sızmış,
oraya düşen gölgem
çatlaklardan kırılıp çoğalıyor.
Her kırık parça,
unutmaya çalıştığım bir anının yüzü.

Bir köşe başında
çocukluğum oturuyor;
avucunda kırılmış bir oyuncak.

Biraz ileride
gençliğim var,
omzunda yarım kalmış cümleler,
gözünde gitmekle kalmak arasında asılı duran bakışlar.

Her adımda,
omuzlarıma yeni taşlar ekleniyor sanki,
ama bu defa
taşların ağırlığı değil
öğrettikleri taşıyor beni.

Anlıyorum:
bu yollar geri dönmek için değil,
kendimi yeniden kurmak için var.
Ve ben,
geçmişin taş yollarından yürüyerek
geleceğimin kapısına varıyorum.
S.GÖL