Taş sokaklarda büyüdüm,
Eve giden yolumdu...
Taşın taşıdığı bendim,
Kalbimin taşıdığı da ben olduğumu fark ettim.
Taşın taşıdığı ağırlıkça, kalbim de taşıdı nice ağırlığı.
Kalbimde koşulsuz insan sevgisi çoğaldıkça taşlaştı kalbim.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta