Avucumda sıkınca,
kanatır, acıtır ve ağlatır...
Canını yakar en sevdiklerimin,
fırlatınca öfke ile...
Ayağımı alıkoyan ve salıveren bedenimi toprağa,
parçalarcasına...
Hamallığımın en ağır yükü, ardından
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Şimdi en yakın dostum, bağrıma yaslanmış...
Yosun tutmuş üzerinde,
ark olan gözyaşımın istikameti...
Belki tek tesellim...
Ta ki dönene kadar sen...güzel dizeler..yüreğinize ve kaleminize sağlık ..tebrikler..atıl kesmen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta