Yalanlarınla uyurdum ben..
Her gece, gözlerini benim yanıma gelmeden biraz önce
başkasında unutmuş adamı anlatırdım kendime..
her çocuğun inanabileceği bir masaldın sen..
yalanlarınla resmen ayakta uyurdum ben..
keşke sadece gidebilseydin..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Mahsun bir serzenişin manidar dökümü.Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta