Şahmaran adı verilen yılan başlı bir kadın ve Camsab adlı biri vardı,
Efsanede olan olayları eskiden tarihçiler öğrenip gün yüzüne çıkardı.
Camsab Tarsus’ta bir kuyu bulur,bu kuyu sihirli bir kuyudur,
Kuyunun içi ilginç bir şekilde ağzına kadar bal ile doludur.
Camsab kuyuya inerek baldan bir kovaya koyup alır,
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta