Bir sonbahar da
sararmış yapraklar gibi;
yakındı gidecek olman
ve beni uzun bir kışa bırakacağın
belliydi de...,iyi günler....Ama;
biraz daha..biraz daha..
''...,giderken ayrılıkara; öyle bir başına
hani şu
Koca şehirlerin küçük umutlarına doğru
bir çay molasın da dalmışım sohbetine yine
_Yine
benden ayrılmayan tek şeydi,seni sevmek.
Ben özgürlüğün yasak olmadığı bir kente kanat açarken
:Sen nerdeydin
Hiç görmedim seni
Çok dala kondum
Güzel olan.. güzel kokan.. güzel bakan..
Çok yasak tanıdım
"Sevgiler uçarken
Çağlayanlar arasından
Güneş kızıl ile
Dağ ayaz ile
Her mevsim de
Koşuyor insanın çocukluğu
Bir şey bekledim senden
Bir rüzgarın yapraktaki kıpırtısı gibi bir şey
En azından bir sesini duyabilmeyi
Adımı seslensen kafiydi
İnan ebediyen sana koşardım..
Ama yine kıştın.. yine pus'tun..., ve yine sustun....
Bak efendi!
Aşkla bakıyorsa sana bir kadın
Sana doğrultmaz ihaneti
Sarılır ve koklar
Tutmaz başka elleri
Rengi bitmez bu dünya da
Bir gün gidip de dönmemek yapraklarını açarsa
Daha mart pencereme düşmeden
Biliyorum ki
Bana bir tek sen ağlarsın anne
gerçekten ve yürekten
Oysa ki
yine gecenin tam ortasın da
Konuyor sabahlar baş ucuma
Yoksa sen miydin
Karanlıktan korkup deliren
korkma sevgilim
ben geldim gittiğim yerden
Seni beklemek..
O kadar umuttan ırak ki
Tıpkı rüzgar gibi
Her daim beklenmedik
Dudağımdaki duaların büyüsünü bozar
Ansızca gülümseyen bu delilik
" Dün gibisin hala..
Tek fark biraz toz olmuşsun hatıra defterimin arasın da
Şimdi onu da üflerim sayfaların üzerinden
uçar gider başka uzaklara
Ve yeniden yazarım seni en temiz duygularla
Merak etme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!