bir ip gibiydi hayat
kimi kısa kimi uzun
kimi sağlam kimi çürük
ama her daim
bir ucu ellerinde olan
diğer ucuysa bittiği yer de dolanan
...birgün sevginden çok uzakta olursam
bensiz bir sabah kalktığında
yanlızlığa uyanırsan,
unutma sözleri mi..?
eğer ki sözlerde yetmezse;
gel yalnızlığa doğru,
Bir ara senle;
Öyle bir sohbete dalmışım ki;
Farkına bile varmadım,
Yalnızlığın beni terkettiğini.
Şimdi daha beter oldum,
Dönülmeze giren eskilerde!
duraksız zulmüyle üstüme üstüme geliyor herkes
sözüm sizedir elde kalan hislerim
bir kez olsun acıyın şu halime
yetmedi mi kesip attığınız bunca sayfası,yapraklarımın
bırakın bedenimi zalim bostanları
hatıraların bir kağıt gemiyle sessizce giderken
işte yine kayboluşuna dalan gözlerimin
bazen demir aldığı bir limandayım yine
ve sen yine bir çalı gibi çoğalmışsın
bu limanın kıyısın da
şimdi dokunmaya kalksam biliyorum ki
ah ulan salak kafa
adam olmazsın
senin gibi bir aptal zor bulunur
şimdi işin yok düşün,
çek saçlarını,çek burnunu
yüreğimin içinde sızla dur
bu gece yine
bir sen kaplıyor ki heryanı
öyle külsüz/dumansız
umutların hüsrana dönüş saatleriyle
kulaklarım türkülerin esiri
gözlerim hasretinde
İnsanca insanlığa
Ah şu anlatamadık
ne çok zaman eskidi
Ama halen
Yüzümü/gözümü kaplar
Bu şehrin bir top kiri
Dağlar ardında saklı kalsın öfkem
Istırabım nedendir_kimse bilmesin
Anlatamam zaman ölüme varmadan!
Ama; Daha değil
Daha var zamanı ölmenin
Sen iyice geberme-den
''hava atmak; hiç bir zaman doğru bir düşünce hali olmamıştır.
çünkü; işin doğrusu herkez de de hava alma yeteneği var.
hem de en doğalından.''
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!