Yürüyordu yollarda hiç durmadan.
Ve yürüyecekti daha soluklanmadan.
Soyunu, dilini bilmeyecekti hiçbir zaman,
Katıp içine varlığı ve yokluğu,
Sunacaktı Tanrı’ya boğulacağı bir umman.
Diyeceklerdi sanına tarih!
Anlamayacaktı kendini hiçbir vakit.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta