Birçift karagöz var gözleri kapalı
İzliyor sanki hayatı
Geriye sarılı...
Gökyüzü denen o yamalı perdede..
Uzatıyor başını
dayandığı pencereden,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Yani kanco her biri nerdeyse başka başka kişilere yazılmış şiirler okuyorum... Hala sevda sehpalarında asılmayı düşlüyorsun... E pes doğrusu... Herhalde acılardan bir demet yapıp Tanrıya sunacaksın... Her halde mevsimlerimiz farklı anlıyamıyorum... Bu kadar zamandır heyecaının bitmediyse bizim tatmadığımız birşeyler var her halde... Hem ümitlisin.. hemde bu dünyada işini bitirmiş gibisin... Ama takma kafanı bir gün çözecem seni ihtiyar kurt...
Biliyormusun Hamit,o kadar farklı şekillerde anlatıyoruz ki hayatı,SANKİ BAŞKA DÜNYALARDAN GELMİŞİZ GİBİ,HEPİMİZİN YÜREĞİNDEKİ YANGINLAR FARKLI RENKTE...
belki aranılan şey hep aynı...
umut hüzünlerin bekçisi olmasa,yaşanmaz aslında ama hep güzellikler için yaşaıyoruz,birgün kırçiçeklerinnde başka hiçbirşeyin yaşamadığı düşlerimizdeki bahçelerde düşlerimizdeki sevdayla buluşmak için.
kalemine sağlık !
TâLâN
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta