hani; çorak toprağıma düştün,
filizlendin, uç verdin ya,
aklımda, fikrimdesin ya,
canıma; nefes oldun ya,
işte şimdi; korkusuzca dimdik,
sırat köprüsünden de geçerim ben...
hani ben hep,
sen olmasaydın diye
başlıyorum ya cümleye...
ve sen de şaşırıyorsun,
olmadığın varlığın ile
bendeki haline...
hani bir sabaha karşı beşte,
gelmiştin ya düşüme,
uyandırmıştın beni,
sonra da gitmemiştin.
epey bir vakit geçirmiştik
gözyaşları içinde seninle,
hani böyle,
olur olmaz zamanlarda,
ismin gelince aklıma;
yani düşüyorsun ya
ansızın akşamlarıma;
işte o zaman,
hani yaşamıyor olsam ben,
yani yaşamıyor olsan sen...
mesela sesini de duymasaydım,
resimlerine de bakmasaydım.
ya da seni unutmuş,
senin gibi hatırlamasaydım...
Hasretin kavurduğu gecelerim,
Rüyalarım sensiz olur korkusu,
Kaç kez sabahladım şafaklar şahit.
Saçlarının kokusu belki gelir diye
Rüzgarları soludum derin derin.
Olmuyor be gülüm olmuyor,
hasretinden de ölmem,
yıkılmam da şimdi ben
hiç merak etme,
sen keyfine bak...
haydi el salla sevdiğim,
daha öncekiler gibi
hatıralar geziniyor
sokaklarında bu kentin...
bir serserinin cesaretiyle,
başı boş, başına buyruk...
karanlığın ve yalnızlığın,
üstüne üstüne üstelik...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!