Burada daha ne kadar toprağın beline açtığım kuyular.
Gök yüzüne aşina çehreler bilmez ansızın, açılır kapılar.
Siz bana alışmadınız benimse tükenmez umut ekmeğim.
Kap kara görünmez ki nazlı yârin yolu, bilmeceler dolu.
Hala yaşıyorsun diyorum yukarıdan aşağı, sağdan solu.
Dar ormanlar süsler hayalimi görkemli eksik züğürtlüğüm.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta