Tan Yeri Kızıllığı Şiiri - Döndü Dülger

Vakit tan yeri kızıllığı,
Elimizde yazıp silmekten aşınmış sayfalar,
Gönlümüzde fısıltıya dönüşmüş ümidin kısık sesi,
Gözlerimizde ışığını kaybetmiş boş mezarlıklarla,
Yüz üstü düşen gururumuzu artık kaldıralım.
Bir gün daha diye diye varacağımız adresler değişmiş.
Güller serptiğimiz yollar çoktan başka ayak izleriyle değişmiş,
Anılar bir bir yaralı yatıyor bıraktığımız yerde.
Yüreğimizin alevleri yansımadan vefasızlara,
Toplayalım enkazımızı tan yeri kızıllığında.
Hayırsız sevgilinin arsız hırsızlığı,
Sevdanın kara talihi bu,
Ve değişmeyen bahaneleriyle yüz göz olmadan,
Yalanlarla süslenmiş bir Hülyaya daha dalmadan,
Hayallerimizi solumuza hapsedip,
Küllerimizi de alıp gidelim.
Tan yeri kızıllığında.
Akşamın soğuğu ellerimizi aşk kesiğiyle uyuşturmadan.
Arkamızda ki pişmanlıkları daha fazla ağlatmadan,
Geç gelmiş özür bir tek mezar başında yapılır unutmadan,
Tam da şu anda terk_i Diyar edelim,
Tan yeri kızıllığında...
Döndü Dülger