Düşünmek bu kadar acı verebilir mi bir insana? Veriyor işte!
Şimdi ağlamak en ucuzundan bitmişliğin seyrinde.
Alamadığın nefesi vermek istercesine girdabında yalnızlığın
Ne yana baksan hiçliğin sinmiş gözlerindeki çaresizliğe.
Artık ölmelerin vaktidir, en yoksulundan zamanın ayazında
Yüreğim kadar uzaksın
Bazen de bir kış kadar sıcak…
Eğer sonsuzluk yalansa
Sen de bana aşıksın.
Olsun, Şikayetçi değilim.
Varsın kader yazmasın.
Şimdi mesafeler beni aşıyor.
Kaç zaman oldu bilmem,
Mutluluk bir ürkek kuş.
Ve yazmak seni, nereye kadar?
Artık hasretim sancıyor!
Bir kadın şarkı söylüyor,
Sen hiç aşık oldun mu?
Sevdin mi birini salya sümük.
Varlığını,
Ne kadar olduğunu sorguladığın,
Hayatın anlamını ölesiye yargıladığın anları
Suskunluğuna hapsettin mi hiç? .
Baktığın kadar varım.
Zira sevdiğin kadarım.
Biliyorum;
Sen de gidenlerden olacaksın.
Yüreğini açarsan, ne mutlu bana.
Ama güzellik;
Bir şarkı dinlersin.
En ağırından mazi açar kapılarını.
Gözlerin ıslak,
Bağrında o tanıdık ateş.
Sonra;
Bir şarkı söylersin.
Bir el indi benliğime, tuttu çıkardı varlığımın üstüne.
İnsana baktım, insanlara… İnsanlığa…
Kendime baktım yaşanmışlıkların ağırlığı gözlerimde.
Kayboldum her defasında ne geldiyse aklıma.
Ruhuma dokunan bilinç ötesi yalnızlığın sonsuz iradesi.
Biliyor musun?
Neye yanıyorum.
Yıllardır bir çıkmazdayım.
Delicesine severken,
Bunu sana anlatamıyorum.
Gözlerin gönüllerde çağlayan
Bir damla sıçramış bağrıma anlatamam.
Kafam allak bullak
Hislerim sarhoş
Bildiğim, ettiğim her şey yalan.
Hayatım altüst; anlatamam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!