Tamer Arabacı Şiirleri - Şair Tamer Arabacı

Gel sıyır karanlığımdan beni
Ve yık içimde taş duvarları,
Ne varsa gömdüğüm yalnızlığa
Çıkart yapabiliyorsan anıları
Bu şehrin semaları yutmuş
Vuslat kokan bakışları.

Boğuk sesler çırpınır kulaklarımda
Yazdığın bu son içime sinmiyor.
Akıl ve yürek
Savaşır gönül meydanında,
Ne vakit sustu gözlerimiz
Aklım almıyor.

Teneşirde görsünler yüzümü sevmediysem eğer
Üzerime sinmiş ayrılığın kokusu ölümden beter
Rüyalara gözlerin yağsa payıma yokluğun düşer
Kayıp umutların masalı şimdi anlattığım yarınlara
Aklımda bir güzellik dünyadan tüm varlığım keser
Ne var ki; öyle uzaksın bana yıldızlar bile küser.

Alıştım

Alıştım sana bir tanem, alıştım.
Sevmek seni şiir tadında,
Eski bir şarkı şimdi dudaklarımda.
Neden canım yanıyor Allah’ım!

Bazen hissettiklerim eziyor.
Ben ne ara bu hale geldim Allahım?
Dese sevgili “Yeter, çek git hayatımdan”
Bilmem bu boşlukta ben nasıl yaşarım?

29.11.216

Dileğim,
En güzel günler üzerine doğsun.
İsterim ki,
Bitmesin hiç sevdan,
Aklım fikrim seninle dolsun.
Sen yüzümde tebessümüm,

Çok zaman bir şey gelmez elimden
Gözlerim alırken payını çaresizliğinden
Aynaya bakar utanırım hiçliğimden.
Gücüme gider oldu vuslatı beklemek ölümden
Ah bilsen… yaşamadan anlayabilsen
Yorgun,biçare,yalnız ve ille de aşık

Bir sonu yok.
Yaşanacaksa yaşayacaksın.
Çıkışı yok, kader bu!
Eğer düştüyse ateş,
Sevdiğin kadar yanacaksın.

An gelir kaçamazsın yüreğin gerçeğinden
Bir ses düşer döküldüğün yol üzerine
Kaybettiklerin gelir aklına,
Umudu bıraktığın yerde yeşerir bahar.
Kaç yaşında olursan ol,
Farketmiyor ikametler şeraitler.

Biliyorum,
Ev arıyorsun Ankara’da.
Umarım gönlüne göre bulursun.
Arkadaşlar da…
Hatta bir sevgili
Hayatın bitmez yoğunluğunda.