Tam doğrulurken itildim dertlere düştüm
Hem sevinirken kırıldım dostlara küstüm
Tam bulmuşken kaybettim acıları yuttum
Hem hasret bitecekken gurbet yolu tuttum
Tam kavuşurken ayırdılar sevdaya düştüm
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta