takvimlerden bir günüm daha koparılıyor,bir günüm daha ateşe verilip yakılıyor.külleriyle bir günüme daha serpilip bulutların arasından günüme doğuyor,toz olup yaratılmışlığımın toprağına çamur,kuruyup bedenime şekil oluyor bedenimin içine işlenen günümün üzgünlüğü.günümün yorgunluğu...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta