Bir takvimin yaprağındaydım ben,
Hayatımın başlangıcından önce.
Daha açılmamıştı takvim,
Hayat bilmeceydi önce.
Şimdi geçiyor zaman,
Çevriliyor yapraklar,
Kopuyor hepsi..
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
güzel metafor... bir itiraz ile insan rüzgar ile dönen bir çeşit yaprak değildir tam aksine hayata hakim, yaşamın odağında, kendi irade ve isteği ile doğayı çekip çevirendir.
tebrikler kutlarım basit kolay anlatımdı
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta