Bugün sokaklar ev arayışıma şahit oldu.
Ayakkabılarım da buna alkış tuttu
En sonunda mobilyaları bir ev buldum.
Şöyle terk edilip bırakılan cinsten…
Ne yaşandığını anlamak için dokundum eşyalara.
Aslında öyle bir yeteneğim yoktu,
Ama belki dedim,
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta