Tahsin Şahin Kul Seyyah Şiirleri - Şair ...

Özledim sılamı, düştüm yoluna
Hasret kaldım, çatal tepe dağına
Bir günde ansızın, varsam yanına
Aklıma düşünce, dolar gözlerim

Kuruhüyük derler, düz bir ovadır

Göğe kalkmış başın,inecek yere
Ruh çıkar bedenden,göçer ahrete
Adaletten şaşmış,hoyrat zalime
Mahkemeyi kübra,kurulur birgün

Sonsuzluk alemi,çağırır seni

Mor sümbüllü güzel, bizim ovalar
Kader alıcı kuş, beni kovalar
Bizim orda yüksek, sarptır kayalar
Gezerim üstünde, ceylan misali.

Beyaz kefen giymiş, şu yüce dağlar

Seyre daldım bugün seni cephede
Kükremiş aslan gibiydin Mehmed’im
Yüzde gülücük,korku yok çehrende
Ya gazi,ya şehid dedin Mehmed’im

Aldanmayız nefse dünya dan geçtik
Kötüyü elekten eledik seçtik
Sarıldık kefene, sur-u bekledik
Yolumuz hak yolu, menzile doğru

Aşk ile yandık biz, çiğden kurtulduk

Gönül sarhoş ol-a, doldur be saki,
Her demde bu beden, mesrur bu gönlüm
Kaybolsam çöllerde, ölsem-de dahi,
Sır olsam zaman-da, mesrur bu gönlüm.

Çözebilsem sırrı, dağıtmam el-e,

Ay yıldız gibisin, gökte parlarsın
Güzelliğin dilde, canlar yakarsın
Pir yaratmış Mevlam, sen bir meleksin
Güzel seni daha, ben nasıl övsem

Kırlarda dolaşan, keklik gibisin

Bülbül eyle kondur,gülün dalına
Meylimi verdirme dünya malına
Bir yar yazda şöyle nazlı salına
Gör benim nazımı,sen nazar eyle

O kadar cömertsin,nimetin boldur

Zahmeti çok dünya, insanlar bir hoş
Ne yorulan belli, ne rahat belli
Gece durma uyu, gün olunca koş
Ne kazancı belli, ne zarar belli

Gönüller yaralı, bedenler yorgun

Yiğit bildiğimiz, leventler bile
Esir oldu, bir lokmaya ne deyim
Kurumuş bir kemik,fazladır bile
İt olmuş kapıda, havlar ne deyim

Yürüdük cihana, nizam diyerek