Tahsin Şahin Kul Seyyah Şiirleri - Şair ...

Gamlanma ey gönül, boşuna yanma,
Dertler gelir geçer, sel gibi akar!
Duyduğun her acı, söz-e kırılma,
Cahilin her söz-ü, bin gönül yıkar!

Bülbülün feryadı, güledir gönül,

GAM YEME GÖNÜL

Gam yeme gönül gam, dünya seyirdir
Seyrine aldanma, sonu hüsrandır
Ömür gelir geçer, olmaz farkında
Kanma gördüğüne, dünya yalandır

Kişnedi küheylan,attı sırtından
Eşşek arısıymış,soktu kolundan
Kurt ısırdı bizi,bak boynumuzdan
Işıtmıyor ampül,gecem karanlık

Meclisin koltuğu,ceylan derisi

Hasret düştü bu gönlüme
Durma gel seni özledim
Seçenek koyma önüme
Gel artık seni özledim

Bu gecenin yarısında

Yağma yağmur yağma benim üstüme
Acı verme garip, dertli gönlüme
Zaten yaralı-yam vurma sen bana
Rahat yaşamadım, gel bak dünüme!

Düştüm sahralara, koştum yıllarca

Beden kabirde, ruh Hak'ka varınca
Münker ile menkir, soru sorunca
Yorulur cümle, mahşer kurulunca
Film in galası var, gelde görelim

Bedenler çürürken, uykuda ceset

GELEM

Çok derdini çektim, halen çekerim
Ne zaman bitecek, bu benim çilem
Gönül defterime, yazdım adını
Bir selam yollarsan, koşarak gelem

Ararım kendimi ben neyim nerde
Bulamam ben beni, çekilmiş perde
Terki diyar ettim, daha gelemem
Bir tek adım kalır, dostlar dilin de

Gönlüm kırk kilitli kuytu zindanda

GELEN GİDER

Bu dünyanın çarkı yaman,
Dizlerimde koymaz derman,
Gelen gider, giden gelmez,
Yüce Mevlam yazmış ferman...

GEL GAYRI

Köz oldu ciğerim, kül'e dönmeden
Gönlüm alev alev, yandı gel gayrı
Bir şafakta hoca salâ vermeden
Düş yollara durma, durma gel gayrı