Bütün şiirlerimi yırttım bu gece
Adın mısralarımda kalırmı sandın.
Ne bir kelime senden,nede bir hece
Artık dörtlüklerime bile alır mı sandın.
Almış tüm benliğini kibirin senden
Tadı yok şiirlerin bu ara
Hitabını çözemeden düşlerin.
Satırlar yoksul,karışık hisler
Hecelerin umurunda değil gülüşlerin.
Gece bazen soğuk,bazen sessiz,çaresiz
Bazen kaba tüm insanlar,yüreğim kırgın
Şiir olsaydı gözlerin,
Baka baka okurdum.
Gülerdim her gülüşüne,
Seni her kötülükten korurdum.
Tutunca ellerini sıkıcasına,
Kapanmış bu hikayenin sayfaları
Kahramanlar da silinmiş,
Derin iç çekişlerinde kalmış anılar,
Gözler nemli,yürekler yaralı kalmış.
Bir papatya sayfalar arasında
Kurumuş kalmış bahardan
Soğuk bir Ankara gecesinde
Sayıkladım koca maziyi
Uykuda değildim,
Nöbette iken gözlerim
Belki kaç defa andım şiirlerimi
Ne gönül koydum çekip giden dostlara
Bu gece çok soğuk Ankara
Sokak lambaları bile üşüyor sanki
Ayaz belini bükmüş genç ağaçların
Hafiften esen rüzgar öyle keskin ki,
İnsanın yüreğinden geçiyor sanki.
Vatan bayrak sevdası kutsaldır bizde
Toprağın değerini soysuz ne bilsin?
Şan,şerefle doludur tüm tarihimiz,
Şan,şerefi olmayan soysuz ne bilsin?
Şehadet denilen bu kutsal yolda
Dilde yok kelime-i şehadet bile
Özde değil sözde müslümanlar var
Bir de din kardeşine laf söyler hele
Özde değil sözde müslümanlar var
Ezan okur hocaya buğuz ederler
Aldırmıyorum artık,
Geceler tenimi karanlıkla kaplarken
Hayallere dalamıyorum.
Yıldızlar kayıyor bir bir semadan
Dileklerim de tükenmiş gibi
Tutasım yok.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!