Tahammülüm yok sensiz kalmaya. Sesini duymamaya yüzünü görmemeye. Elini tutamamaya tahammülüm yok ey sevgili, Olsun istemiyorumki sensiz bigünüm ama geçiyoya batıyoya güneş ışığını çekiyoya üstümüzden karanlıkta bırakıyoya bizi sen olamıyosunya yanımda tahammülüm olmuyo sevgilim yıldızlara aya, Kapanmıyo gözlerim yatağımda huzur bulmuyorum sensiz koyamıyorum kafamı rahatca yastığa koynumda sen yoksunya sevgilim tahammülüm olmuyo yastığıma yorganıma sensiz rüyalara tahammülüm yok sevgilm,
Sensiz bir bardak su içmeye, Sensiz bir dilim ekmeğe sensiz bir kelimeye söze tahammülüm yok sevgilim,
Ne bugünüme ne yarınıma, Yanımda olmadığın her saniyeye her dakikaya tahammülüm yok sevgilim yok sensiz yaşamaya
Yok hiç tahammülüm beni sensiz geceye sürükleyen sensiz sabahlara uyandıran bu hayata tahammülüm yok sevgilim. Olmuyorum eksiğim kimsesiz çaresizim ışıksız güneşsiz yarınsız hiçbişeysizim senin olmadığın biyerde benim nefes almaya tahammülüm kalmıyo kalmadı sevgilim...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta