Tabağında Helva Şiiri - Kasım Kobakçı

Tabağında helva dursun,
Yüreğin sevinçle dolsun,
Ahmet Bey, çıkıp gel de sun,
İçim de esenlik olsun.
*
Payına azıcık koymuş,
Tepsi de pek bir küçükmüş,
Bir de haberi yollamış,
Akşam bize gelecekmiş.
*
Yanına bir uğrasana,
O köylüden bir sorsana,
Kız kimle kaçmış baksana,
Bir haberini alsana.
*
Yurda hizmet eden pek çok,
Bölüncek toprağımız yok,
Mukaddes mirasımız hak,
Uğrunda ölmek hep bir borç.
*
Yerde sürünen kim ise,
Konuşamayan dil ise,
Bir de şikayetçi ise,
Çabucak öl, öyle ise.
*
Tepede kör bir yarasa,
Tarlada uzun pırasa,
Duruşu da uğursuzsa,
Gözü parlar o yıldıza.
*
Ağzında koca bir sakız,
Geçen yine bu yoldayız,
Ayağı takıldı tıkız,
Yere kapaklandı bir hız.
*
Bugün o doktora gittim,
Sordu bana hep anlattım,
Yazdığı ilacı aldım,
İçince de iyi oldum.
*
Sıcak bastı bu vücudu,
Alayım ben kuru buzu,
Pencere açık dururdu,
Odada hep yel olurdu.