Uyumak istiyorum.
Kapatmak gözlerimi ve huzursuz hâlimden arınmak...
Yeni doğmuş saf yüzlü bebeğin yerini almak ve hiçbir şeyin farkında olmadan gülümsemek...
Çok oldu adı gibi anmayalı onu, öyle mrıldanmayalı yanaklarım...
Dokunuşlarına hasret!
Çok zor inan ki, istersen inanma, farketmez, nasılsa ben yaşıyorum;
Ve ben aldıkça nefesi ve geri verdikçe ki bedeli bu almanın, hakettiğime kavuşacağım; ama öyle; ama böyle...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta