DELİ GÖNÜL (TEHZİL (HEZL))
Deli gönül düşe kalka gelirsin,
Isırgan otundan meyin alırsın,
Çirkin gölgesinde sızıp kalırsın,
Ben senin çöpünü dökemem gönül.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
TEBRİKLER SEVGİLİ ÜSTADIM!
ELİNE, YÜREĞİNE SAĞLIK. O TATLI DİLİNİZDEN, ENGİN GÖNLÜNÜZDEN NE MANALI İNCİLER DÖKÜLMÜŞ, YAN YANA DİZİLİP, GÜZEL BİR MANZUME OLMUŞ.
KUTLUYOR, BAŞARILARINIZIN DEVAMINI DİLİYORUM. KARACAOĞLAN'I DA RAHMETLE YAD EDİYORUM.
İLK VE TAM PUAN BENDEN.
100+ANTOLOJİ..
SAYGILARIMLA...
kutluyorum güzel çalışmayı..
namık cem
Vuslatî diyor ki daha ne yazam,
Ferman padişahın neyine kızam,
Mutluluk sırrını özgürce çözem,
Ben senin çöpünü dökemem gönül.
akıcı güzel bir şiir okudum saygılar.
Gönül bazen öyle dolu dizgin koşuyorki ona yetişmek mümkün olmuyor bu güzel ve başarılı çalışma için kutluyorum kaleminize sağlık
Mesut Özbek
Bu şiir ile ilgili 44 tane yorum bulunmakta